Gelin – kayınvalide problemi, her ne kadar Türkiye’de yaygın görülen bir problem olsa da aslında dünya çapında bir problem. Eşinden yeterli sevgi ve ilgi görmeyen kadınların ilgi ve sevgisi zaman içerisinde çocukları üzerinde yoğunlaşıyor. Eşler arası iletişim kopukluğundan kaynaklanan bu boşluk duygusu, kadınları eşlerinden tamamen uzaklaştırıp, çocuklarına aşırı bağlanmalarına sebep oluyor. Bunun sonucunda kadınlar, hem eşiyle hem de çocuklarıyla sağlıklı bir iletişim kuramıyor. Özellikle erkek çocuklara yönelen bu aşırı ve farklılaşmış sevgi sonucunda aile yapısı bozulmaya başlıyor. Bu bozulmuş aile yapısı, çocuklar bir yetişkin olup evlendiğinde gelinlere yansıyor.
Kendilerini gelinleriyle bir tutan, oğlunu paylaşamayan, gelini kıskanan, sürekli huzursuzluk çıkaran bir kayınvalide modeli ortaya çıkıyor. Bu kayınvalideler, gelinleriyle sağlıklı iletişim kuramıyor. Hatta ipin ucunu kaçırıp geline duygusal ve fiziksel şiddet uygulayabiliyor. Dolayısıyla zamanla hem oğluyla hem eşiyle olan ilişkisi daha sorunlu hale gelirken, hem de eşlerin arası açılıyor, oğlu ve gelinin evlilikleri de benzer tehlikeye giriyor. O gelin de eşinden uzaklaşarak, çocuklarına aşırı yönelmeye başlıyor ve bu durum bir kısır döngü şeklinde ilerliyor. Eşleri için yeterince önemli olduğunu hissetmeyen bu kayınvalideler, oğullarının gözünde hala birinci kadın olduklarını hissetmenin mutluluğu ile bu durumdan memnun oluyor. Burada çözüm ise, ilk olarak anne ve eş arası iletişim dengesini kuracak olan oğullara, ikinci olarak ise eşiyle sağlıklı bir iletişim kurması gereken kayınbabalara düşüyor.
