Bu süreç özellikle ergenlik çağında, dönemin vermiş olduğu duygu yoğunluğu ve yaşın vermiş olduğu tecrübesizlik ile çok daha zordur. Acı çektiğini biliyorum. Gereken tek şey biraz sabır. Bu duygu durumundan tamamen kendini kurtarabilmen için yaşadığın ilişkinin süresi ve yoğunluğuna göre en az 3 ay, en çok 1 yıla ihtiyacın var. Bu süreçte alışkanlık duvarını yıkıp zihnini ve kalbini özgür bırakacaksın. İstediğin kadar ağlayabilirsin. Hatta yalnızken bol bol ağla. Bu ruhunu rahatlatır. İçine atıp canlı tutma.
Acını yaşayıp bitirmelisin. Geri dönmesi için uğraşma. Gittiyse sebepsiz değildir. Sebep ne olursa olsun, kimden kaynaklanırsa kaynaklansın, o sebebi küçümseyip bahane üretmeyi bırakmalısın. Asla tekrar denemeyi düşünme. Tekrar başlarsanız, sonuç ve süreç kendini tekrar edecek. “Seviyorum” diye düşünme, söyleme. Sevdiğini biliyorum ama seni terk eden birini neden sevmeye devam edesin ki? Sen önce seni sevmelisin. Ne kadar değerli olduğunu fark etmelisin. Sonra göreceksin, başka biri de seni aynı şekilde sevecek. Sadece ayrılığa hazır değildin, bu nedenle böyle yıkılmış hissediyorsun. Başını yerden kaldırmaya ihtiyacın var. Biraz sabırla ayağa da kalkacaksın. Önünde kocaman bir gelecek, tanışılacak çok insan var. Gün gelecek, geri dönüp baktığında “iyi ki bitmiş” diyeceksin. Gün gelecek, gittiğine şükredeceksin.
