Anne babalar olarak çocuklarımıza olan sevgimizi nasıl dile getireceğimizi bilemeyiz. Çünkü, onlara olan sevgimizi anlatmaya kelimeler yetmez. “Aşkım, güzelim, prensesim, akıllı oğlum, annem, babam, vs” kelimelerle onlara ağız dolusu sevgi dökeriz. Peki acaba doğru mu yapıyoruz? Kullandığımız her kelimenin onların bilinçaltına etki ettiğini ve karakteristik özelliklerini şekillendirdiğini bilseydik, aynı şeyleri söylemeye devam eder miydik? Öncelikle “aşkım, annem, babam” gibi kimlik karmaşası yaratacak kelimeleri özellikle 6 yaş altı çocuklara kullanmamalıyız. Bunlar yerine “kızım, oğlum, evladım, canım” gibi kelimeler tercih etmeliyiz. Ayrıca, doğuştan gelen özelliklerine vurgu yapan kelimeler yerine, kendi kazandığı özelliklere vurgu yapan kelimeler kullanmalıyız. Yani “akıllı oğlum” yerine “çalışkan oğlum” gibi. Kelimelerin gücünü hafife almayınız.
