Çocuk büyütmek ve çocuk eğitmek çok farklıdır. Yemeğini yediriyor, bakımını sağlıyor, istediklerini alıyor, yatacak yer, giyecek giysi temin ediyor olmanız iyi birer ebeveyn olduğunuzu göstermez. Daha doğru bir ifade ile bunlar iyi birer ebeveyn olmanız için yeterli değildir. Özellikle ergenlik çağında gördüğümüz tatminsiz ruh hali ve asi tavırların altında önce
Hepimizin çevresinde haset dolu, kötülük saçan, negatif enerjiyle beslenen hasta ruhlu insanlar vardır. Bu bir komşunuz, eski bir arkadaşınız, sizinle aynı iş yerinde çalışan biri ya da bir akrabanız olabilir. Var olmalarını seçemediğiniz ya da zamanında tüm içtenliğiniz ve iyi niyetinizle seçtiğiniz ama onları tanıdıkça ve size yaptıklarını fark ettikçe
Çocuklarınızın yanında sergilediğiniz her davranış, ileride onların psikolojilerini ve dolayısıyla karakterlerini, bunun getirisi olarak da sosyal davranışlarını ve hayatını şekillendirecektir. “Benim çocuğum çok küçük, henüz aklı ermez” diye düşünmeyin. Anlamlandıramaz ama hisseder. Bir bebeğin yanında yaptığınız her kavga, onun korku duymasını sağlar ve bu korkuları, duyduğu bağrışmalarla özdeşleştirir. Büyüdüğünde bu
Bu süreç özellikle ergenlik çağında, dönemin vermiş olduğu duygu yoğunluğu ve yaşın vermiş olduğu tecrübesizlik ile çok daha zordur. Acı çektiğini biliyorum. Gereken tek şey biraz sabır. Bu duygu durumundan tamamen kendini kurtarabilmen için yaşadığın ilişkinin süresi ve yoğunluğuna göre en az 3 ay, en çok 1 yıla ihtiyacın var.
